20 grudnia 2021 11:25 | Aktualności

Psychoedukacja rodziców

Psychoedukacja rodziców

Temat: Zaburzenia psychiczne u dzieci

Ogólnie szacuje się, że co piąte dziecko cierpi z powodu zaburzeń psychicznych. Czym są dokładnie zaburzenia psychiczne? Jakie są objawy?

Czym w swej istocie są zaburzenia psychiczne?

Zaburzenia psychiczne to zazwyczaj brak integracji w funkcjonowaniu umysłu, sfery emocjonalnej oraz sfery poznawczej. Zaburzenia psychiczne są bardzo różnorodne, dlatego nie ma mowy o jednolitej gamie objawów i zachowań. Jakie objawy mogą się przejawiać w przypadku zaburzeń psychicznych?

Niepokojące  symptomy możesz zauważyć także u najmłodszych dzieci. W takim wypadku powinny Cię zaniepokoić wszelkie problemy rozwojowe – zaburzenia mowy, zbyt późne opanowywanie typowych umiejętności, czy brak zainteresowania relacjami społecznymi. Nawet u niemowlęcia można zauważyć, że nie czuje potrzeby utrzymywania kontaktów z członkami rodziny, a to może być objaw zaburzeń psychicznych. U tak małych dzieci najczęściej można zaobserwować zaburzenia ze spektrum autyzmu. Jeśli dostrzeżesz w zachowaniu Twojego dziecka coś, co Cię zaniepokoi – warto skorzystać z pomocy lekarza psychiatry. Dobre efekty przynosi również psychoterapia. Warto nauczyć się panować nad własnymi emocjami czy odruchami. Zrozumienie istoty problemu jest bardzo ważne i ważne jest zastąpienie niezdrowych bodźców tymi właściwymi i akceptowalnymi społecznie.

W sytuacji starszych dzieci najbardziej niepokojące powinny być dla Ciebie nagłe i niespodziewane zmiany. Na przykład, jeśli dziecko do tej pory było otwarte i towarzyskie, a nagle staje się wycofane i nie chce spędzać czasu z innymi. Problemy w nauce też mogą być dla Ciebie sygnałem, że dzieje się coś niedobrego. Zwłaszcza, jeśli wcześniej dziecko nie miało żadnych kłopotów z nauką i chętnie chodziło do szkoły.

Nie każdy, kto ma zaburzenia psychiczne jest smutny, pozbawiony energii i apatyczny – może się tak zdarzyć, ale nie jest to regułą. Zaniepokoić Cię mogą jednak problemy z koncentracją, bezsenność czy nękające, powracające koszmary.

Także problemy w sferze społecznej mogą być niepokojące. Jeśli dziecko nie umie nawiązywać kontaktów z rówieśnikami, podtrzymywać tych znajomości lub nie jest tym w ogóle zainteresowane – to znak, że dzieje się coś złego. Takim znakiem jest też sytuacja, w której dziecko z dnia na dzień wycofuje się z życia towarzyskiego.

Objawami zaburzeń psychicznych mogą okazać się także problemy z emocjami – rozdrażnienie, częste wybuchy złości czy ataki płaczu. Ogólnie naukowcy i specjaliści przyjmują, że zaburzenia psychiczne objawiają się w czterech obszarach, do których zaliczają się:

• Zmiany w zachowaniu,
• Opóźnienia w rozwoju,
• Zaburzenia emocjonalne,
• Problemy z nawiązywaniem i utrzymywaniem relacji międzyludzkich.

Warto pamiętać że na kryzysy emocjonalne i wystąpienie zaburzeń psychicznych narażone są dzieci w każdym wieku – u każdego z nich mogą wystąpić też zupełnie inne objawy.

Nie każde z tych zaburzeń i problemów musi też wymagać leczenia farmakologicznego – na wczesnych etapach może okazać się, że wcale nie jest ono potrzebne, a najważniejszą rolę w procesie powrotu do zdrowia i stworzenia sobie zdrowych wzorców, które wyprą te niewłaściwe, będzie psychoterapia. W innych przypadkach farmakologia może być stosowana jako terapia pomocnicza.  Psychoterapia będzie w stanie przynieść najlepsze rezultaty i pomóc osobie dotkniętej problemami, odnaleźć się w świecie – panować nad emocjami, nawiązywać i utrzymywać kontakty z innymi ludźmi, czy poradzić sobie z innymi zaburzeniami.

Stosowana forma leczenia i terapii zaburzeń psychicznych zależy w dużej mierze od indywidualnych czynników, a także od tego, w jakim obszarze zaburzeń występują. Psychologowie wyróżniają takie zaburzenia jak:

• zaburzenia osobowości – tutaj mieszczą się wszystkie niespójne zachowania, a także wszelkie problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie,
• zaburzenia psychosomatyczne – zaburzenia psychiczne występują razem z innymi objawami, na przykład tymi związanymi z bólem (ból głowy, brzucha itp.)
• zaburzenia psychotyczne – wszelkie zaburzenia myśli, świadomości, aktywności, emocji,
• zaburzenia nerwicowe – tutaj znajdują się wszelkie fobie czy natręctwa np., natrętne mycie rąk),
• uzależnienia – uzależnić można się praktycznie od wszystkiego, dzieci i młodzież też są narażone, na przykład na uzależnienie od Internetu czy telefonu.

W okresie jesienno-zimowym, gdy najwięcej dzieci potrzebuje wsparcia i leczenie – jest to też związane z mniejszą ilością światła słonecznego, co ma wpływ na rozwój depresji.

Psychoterapia pomoże dziecku zwalczyć złe wzorce zachowań i wypracować nowe, radzić sobie z emocjami, czy nauczyć się nawiązywać relacje z drugim człowiekiem.

W przypadku dzieci wskazane są nie tylko terapie indywidualne u psychologa ale też rodzinne – w końcu rodzina jest najbliższym środowiskiem dziecka, a dziecko potrzebuje przede wszystkim wsparcia i zrozumienia. Terapia pomoże w odbudowaniu i umocnieniu silnych, rodzinnych więzi.

Jeśli zaburzenia przeszkadzają dziecku w nawiązywaniu kontaktów – bardzo dobre rezultaty przywieszą zajęcia w grupie, gdzie będzie mogło nimi nauczyć się nawiązywać pozytywne relacje z dziećmi. W przypadku leczenia i terapii zaburzeń psychicznych bardzo ważna jest też umiejętność radzenia sobie z emocjami, w tym także radzenia sobie ze stresem.